منظور از جرم دایر کردن مراکز فساد و فحشا چیست؟
جرم دایر کردن مراکز فساد و فحشا ، دایر کردن مراکز فساد و فحشا یکی از انواع جرایم تعزیری می باشد که به موجب ماده 639 قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات مورد جرم انگاری قرار گرفته است. مجازات این جرم حبس تعزیری از یک تا ده سال می باشد. به تصریح ماده مذکور هم کسانی که مرکز فساد و فحشا را دایر کرده اند و هم کسانی که مردم را به فساد و فحشا تشویق کرده و موجبات آن را فراهم می کنند، به مجازات تعزیری مذکور محکوم می شوند. علاوه بر این به دستور دادگاه کیفری محلی که برای فساد و فحشا دایر شده است بسته خواهد شد.
در این نوشتار ضمن بررسی ارکان و شرایط تحقق جرم دایر کردن مراکز فساد و فحشا، شیوه دادرسی نسبت به این جرم و مرجع قضایی صلاحیتدار برای رسیدگی به این جرم را بررسی خواهیم کرد. همچنین با تتبع در قوانین و مقررات موجود، قابل گذشت یا غیرقابل گذشت بودن این جرم و شیوه اجرای مجازات آن را مورد بررسی قرار می دهیم.
شیوه و مراحل رسیدگی به جرم دایر کردن مراکز فساد و فحشا
همانطور که اشاره شد دایر کردن مراکز فساد و فحشا، از جمله جرایم تعزیری با مجازات حبس از یک تا ده سال می باشد. بنابراین رسیدگی به این جرم در صلاحیت مراجع قضایی کیفری خواهد بود. تحقیقات مقدماتی در مورد این جرم مطابق با قانون آیین دادرسی کیفری، توسط دادستان و مقامات قضایی دادسرای عمومی و انقلاب به عمل خواهد آمد.
جرم دایر کردن مراکز فساد و فحشا، از جمله جرایم غیرقابل گذشت می باشد، بنابراین رسیدگی در مورد این جرم منوط به شکایت شاکی خصوصی نیست، هرچند به دلایلی مانند آلودگی صوت، مصرف مواد مخدر و … شاکی خصوصی وجود داشته باشد.
مجازات این جرم حبس تعزیری درجه چهار می باشد، بنابراین رسیدگی به این جرم در صلاحیت دادگاه های کیفری 2 قرار دارد. اصولاً دادگاهی برای رسیدگی به جرم دایر کردن مرکز فساد صلاحیت دارد که در حوزه قضایی شهر محل دایر شدن مرکز فساد قرار دارد. البته در صورتی که این جرم توسط افرادی نظیر فرماندار شهرستان مرکز استان، مدیر کل و … ارتکاب یابد به استناد مواد 307 و 308 قانون آیین دادرسی کیفری رسیدگی به این جرم ممکن است در صلاحیت دادگاه کیفری 2 تهران یا شهرستان محل استان، قرار گیرد.
پس از طرح پرونده در دادسرای عمومی و انقلاب محل ارتکاب جرم، دادستان حسب مورد موضوع را به یکی از بازپرس ها یا دادیاران ارجاع می دهد. در صورتی که دلایل و مستندات کافی برای انتساب جرم به متهم وجود داشته باشد، بازپرس او را برای روز و ساعت معین احضار می کند. در صورتی که بیم فرار متهم یا تبانی او با شرکای جرم وجود داشته باشد، بازپرس یا دادیار ممکن است بدون آن که متهم را احضار نماید، دستور جلب او را صادر کند.
مجازات جرم دایر کردن مراکز فساد و فحشا
مطابق ماده ۶۳۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده) « افراد زیر به حبس از یک تا ده سال محکوم میشوند و در مورد بند «الف» علاوه بر مجازات مقرر، محل مربوطه به طور موقت با نظر دادگاه بسته خواهد شد:
الف – کسی که مرکز فساد یا فحشا دایر یا اداره کند.
ب – کسی که مردم را به فساد یا فحشا تشویق نموده یا موجبات آن را فراهم نماید.
تبصره – هر گاه بر عمل فوق عنوان قوادی صدق نماید علاوه بر مجازات مذکور به حد قوادی نیز محکوم میگردد ».
رسیدگی به جرم دایر کردن مراکز فساد در دادگاه های کیفری
مقامات قضایی دادسرا اتهام وارد شده به متهم را به وی اعلام کرده و ضمن اعلام حقوق وی مثل حق به همراه داشتن وکیل، او را مورد بازجویی قرار می دهند. مقامات قضایی دادسرا همچنین ممکن است برای روشن شدن ابعاد گوناگون پرونده قرارهای قضایی مناسب مثل قرار معاینه و تحقیق محلی، قرار کارشناسی و … را صادر نماید.
مقامات دادسرا به استناد ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری می توانند یکی از قرار های تامین کیفری را در مورد متهم صادر نمایند. قرارهای تامین کیفری به منظور سهولت دسترسی به متهم و حفظ حقوق بزه دیده صادر می گردد. شدیدترین قرار کیفری که ممکن است در مورد متهم صادر شود قرار بازداشت موقت است. قرار وثیقه، قرار کفالت و الزام به حضور با قول شرف نیز برخی دیگر از انواع قرارهای تامین کیفری هستند که ممکن است بر متهم تحمیل شوند.
پس از رسیدن پرونده دایر کردن مراکز فساد و فحشا به دادگاه کیفری دو، قاضی دادگاه پس از بررسی اولیه پرونده در صورتی که کیفرخواست و سایر تحقیقات مندرج در پرونده تکمیل باشد، دستور تعیین وقت رسیدگی را صادر می نماید. مدیر دفتر دادگاه وقت رسیدگی را تعیین کرده و آن را به متهم، شاکی و وکلای آنان ابلاغ می کند. پس از تشکیل جلسه دادرسی، دادگاه اظهارات طرفین را استماع می کند و پس از اعلام ختم دادرسی، حکم مناسب را صادر خواهد کرد.
جهت مشاوره حقوقی با وکیل کیفری با شماره های مندرج در سایت تماس بگیرید. فاطمه یعقوبی وکیل پایه یک دادگستری
